გრძელი გასეირნება ქართულად

გრძელი გასეირნება მოგვითხრობს ალტერნატიულ მეოცე საუკუნეში შექმნილ მკაცრ და უკომპრომისო სახელმწიფოზე, სადაც ოდესღაც თავისუფლების იდეით ცნობილი ქვეყანა დამანგრეველი სამოქალაქო ომის შემდეგ ტოტალიტარული სამხედრო მმართველობის ქვეშ აღმოჩნდა. ხელისუფლებამ საზოგადოებაზე კონტროლის გასაძლიერებლად და სასოწარკვეთილი მოსახლეობის მორჩილებაში შესანარჩუნებლად დააარსა ყოველწლიური სანახაობა, რომელიც სასტიკ გამოცდად იქცა ახალგაზრდებისთვის. ეს არის მსვლელობა, სადაც სიცოცხლე მხოლოდ მოძრაობაზეა დამოკიდებული და გაჩერება განაჩენს ნიშნავს.

ღონისძიებაში მონაწილეობს ორმოცდაათი მოზარდი ბიჭი, თითო თითოეული შტატიდან, რომელთაც წინასწარ მხოლოდ წყალი და მინიმალური რაციონი ეძლევათ. მათ უწევთ ასობით კილომეტრის გავლა შეუჩერებლად, შეიარაღებული ჯარისკაცების თვალწინ და კამერების თანხლებით. წესები მარტივია და დაუნდობელი. სიჩქარის შემცირება ან ფეხის გაჩერება სამ გაფრთხილებას იწვევს, შემდეგ კი სიკვდილით დასჯას. გამარჯვებული მხოლოდ ერთია, ის ვინც ბოლომდე გაუძლებს. ჯილდოდ ეძლევა ფული და ერთი სურვილის შესრულება, რომელიც მის ცხოვრებას სამუდამოდ შეცვლის.

ამ წლის მონაწილე მენის შტატიდან რეიმონდ რეი გარატია. სასტარტო ხაზამდე მას დედა მიაცილებს, რომელიც უკან დახევას ევედრება, თუმცა რეი უკვე გადაწყვეტილია. ის გზაზე ხვდება სხვა მონაწილეებს და ნელა ყალიბდება უცნაური მეგობრობები ადამიანებს შორის, რომლებიც იციან, რომ საბოლოოდ ერთმანეთის კონკურენტები არიან. განსაკუთრებით ახლო კავშირი რეის პიტ მაკვრაისთან უჩნდება. მათი საუბრები ნელა სცდება უბრალო გადარჩენას და გადაიქცევა მსჯელობად მორალსა და პასუხისმგებლობაზე.

მსვლელობა სწრაფად ავლენს ადამიანური ფსიქიკის ზღვარს. პირველი მსხვერპლი აჩენს შიშს, ხოლო ყოველი მომდევნო სიკვდილი უფრო მეტად ამძიმებს ჯგუფს. ზოგი მონაწილე ვერ უძლებს ფიზიკურ ტკივილს, ზოგი კი გონებრივ წნეხს. გზად ჩნდება სიგიჟე, დანაშაულის გრძნობა, შურისძიების სურვილი და უიმედობა. რეის სურვილი ნელა ყალიბდება როგორც პირადი შურისძიების იდეა, მაშინ როცა პიტი გამარჯვებას სხვაგვარად უყურებს და ცდილობს ადამიანურობის შენარჩუნებას იქ, სადაც სისტემა მას ანადგურებს.

დღეები გადის, მონაწილეთა რიცხვი იკლებს და საბოლოოდ მხოლოდ რამდენიმე ახალგაზრდა რჩება. თითოეული მათგანი ატარებს საკუთარ ისტორიას, დაკარგულ ოჯახს, ჩახშობილ ოცნებებს და იმედს, რომ ტანჯვას აზრი ექნება. ფინალური მონაკვეთი ქალაქში სრულდება, ხალხის თვალწინ, სადაც გამარჯვება აღარ ჰგავს გამარჯვებას. არჩევანი, რომელსაც ბოლო გადარჩენილი აკეთებს, საბოლოოდ აჩვენებს, რომ ძალაუფლება ყოველთვის ვერ აკონტროლებს ადამიანის სინდისს და ზოგჯერ ყველაზე მძიმე გზაც კი შეიძლება გადაიქცეს წინააღმდეგობის სიმბოლოდ. სწორედ ამ დუმილში დასრულებული ნაბიჯებით მთავრდება Grdzeli Gaseirneba.